گزارش نیویورکر از مردگان و زندگان موصل

«رابین رایت» در گزارشی در وبسایت نشریه «نیویورکر» نوشت: اواسط ماه مارس، سوار بر یک وانت نیسان درب و داغان وارد موصل شدم. این دومین شهر بزرگ عراق، که زمانی یک مرکز تولیدی و تجاری پر رونق بود، حالا ویرانه ای از کارخانه ها، مغازه ها، و خانه ها است. حفره های بزرگی که بر اثر سقوط بمب های ائتلاف آمریکایی ایجاد شده بود مسیر چهارراه های اصلی را مسدود کرده بود. این گودال ها، که هدف از ایجادش کاستن از سرعت راننده های انتحاری داعش و حفاظت از ارتش عراق در مقابل آنها بود، از آن زمان لبریز از آب پر گل و لای و راکد شده است؛ چاله ها، چنان گول زننده بودند که اجتناب از آنها دشوار بود. جاده ها پوشیده از آوارهایی بود که پنج ماه جنگ بر جای گذاشته بود؛ تکه های بتن، تیرهای کج و معوج چراغ برق و سیم های بر زمین ریخته، خرده ریزه های شیشه های پنجره. تقریبا هر بخشی از شرق موصل را که می دیدید پر از خودروهای سوخته بود. داعش این خودروها را از ساکنان موصل به زور گرفته بود، و آنها را به آتش کشیده بود تا دود سیاه ساطع کند و جابجایی های خود را از دید هواپیماهای جنگی ائتلاف پنهان سازد. هنوز جسدهای بسیاری در سطح ... بزرگ...